Marta, unha rapaza de case dezasete anos, lembra os últimos meses da súa
vida diante do espello. Para ela foi un alivio deixar de oír xente
facéndolle preguntas, de oír consellos, de oír chorar a
súa nai... foi, sobre todo, un alivio non ter que comer e
non ter que facer como que comía, e non ter que vomitar o que comeu para
disimular diante da súa familia. O seu desexo é verse reflectida no
espello tal como era.
No hay comentarios:
Publicar un comentario