LA PUERTA DE LOS TRES CERROJOS

Niko é un raparigo de 14 anos que unha mañá elixe outro camiño para ir ao instituto e descobre unha casa que non vira nunca. Atraído polo misterio, entra e atópase inmerso nun universo estraño. Dentro do mundo cuántico pasan cousas sorprendentes: un universo créase da nada, un taller de reloxaría ofrece viaxes á velocidade da luz e un gato aparece e desaparece ao mesmo tempo. O que Niko ignora é que ten unha misión importante; por sorte axudaranlle uns novos amigos que acaba de facer neste curioso mundo.

SEMANA SANTA

Este foi o traballo de investigación que fixeron os alumnos e alumnas de 1º ESO de Relixión sobre diversas obras de arte da Semana Santa

Semana Santa

Publish at Calameo or read more publications.

Entrevista a Sandra Mosquera

Aquí tedes a entrevista que o alumnado de 1º de Bacharelato lle fixo á científica Sandra Mosquera

Entrevista a Sandra Mosquera

Publish at Calameo or read more publications.

TARDES CON MARGARITTE

Germain, corenta e cinco anos, case analfabeto, fillo pouco querido e escolar humillado, pasa o tempo facendo algunhas chapuzas ou cultivando no horto. Desconfía daqueles que estudaron, dos libros e das palabras difíciles, que lle din pouco. Pero unha tarde, no parque, coñece a Margueritte, unha vella dama que está sentada no seu banco favorito, e descobre que comparten un mesmo pasatempo: contar paxaros. Entre eles nace unha amizade improbable. Margueritte é unha muller culta, que parece non decatarse das cousas que el ignora e que lle propón ler un libro en voz alta. Germain, por educación, acepta e así descobre o mundo dos libros, da maxia da lectura, e das tardes con Margueritte.

O LOBISHOME DE CANDEÁN

A eterna sede de sangue dos lobishomes...
Nestes tempos en que xa non se escoitan ouveos a medianoite, en que os lobos visten coma persoas, pero pensan coma animais, ás veces aparecen rapazas mortas, abandonadas no medio do monte. Non hai explicación lóxica posible para iso, máis alá da eterna sede de sangue dos lobishomes.

A CAZA DO GHAZAFELLO

Este non vai ser un paseo para preguiceiros. Vai ter que esforzarse moito o teu tacto, o teu gusto haberá comida a eito, encherás o teu ouvido con imaxes marabillosas... E sobre todo vai ter que traballar a feito o músculo de pensar, ese sentido que non se ve, que lle chaman imaxinación. Espero que a teñas ben adestrada porque lle imos ofrecer en doses moi altas o alimento que máis a excita: os debuxos, a música e as palabras.

VENTO GALERNO

O vento e a corrente levaron mar adentro a chalana na que Miro quedou durmido. Cando espertou, o mozo comprendeu a súa situación de náufrago desorientado que, mentres agardaba ser rescatado, notaba o estómago máis e máis encollido. Tras dous días e as súas longas noites loitando contra a sede, cando preparaba a súa cana para unha nova lanzada, algo lle chamou a atención no horizonte. Aló, na parte máis baixa do ceo, confundíndose coas nubes, pareceulle ver terra. Aquilo fixo que Miro anovase a confianza no futuro.

Con Rosalía!

Aquí estamos, con xente de 4º da ESO, nunha actividade conxunta da Biblioteca e o Clube da Lingua, moi ben acompañadas e acompañados... con Rosalía, que agora está entre os libros da biblioteca á entrada do Instituto. Por todo, grazas, Rosalía!

CHARLA USC

O alumnado de 2º Bac asiste hoxe a unha charla sobre o Sistema Universitario Galego: Universidades de Santiago, Coruña e Vigo, carreiras, selectividade, ....
De 15.00 a 17.00 horas na
Aula Manuel Dobarro
Ponente: Alberto Bugarín (profesor na USC)

PERSÉPOLE

PERSÉPOLE é a historia autobiográfica da iraniana Marjane Satrapi, a historia de como creceu nun réxime fundamentalista islámico que a acabaría levando a abandonar o seu país. O cómic empeza a partir do ano 1979, cando Marjane ten dez anos e desde a súa perspectiva infantil é testemuña dun cambio social e político que pon fin a máis de cincuenta anos de reinado do Xa de Persia en Irán e dá paso a unha república islámica. Ademais de diferenciarse dos demais nenos por ser educada ao estilo occidental dentro dunha familia de clase alta e por uns pais partidarios do islamismo moderado, ?Marji? (como a coñeceremos ao principio da historia) tamén ten unha considerable inquietude intelectual para unha nena da súa idade e notable imaxinación que a leva a manter conversacións con Deus -ao que atopa un curioso parecido con Karl Marx- ou soñar con chegar a ser algún día o última profeta que siga os pasos de Jesús e Mahoma. A historia duns antepasados ilustres (o seu bisavó foi o último rei da dinastía persa dos Qadjar), unha familia que se opón activamente ao goberno do Xa, as manifestacións, a diferenza de clases sociais ou a marxinación da nena son algunhas das pezas do quebracabezas que Marji esfórzase por compor coa intención de comprender o mundo que a rodea. Á vez que vai crecendo, Marjane dáse conta de que o novo réxime islámico polo que loitaron os seus pais caeu en mans dos integristas e que non trae consigo nada bo. Neste punto acaba a historia do primeiro do catro álbums que compoñen Persépolis. O segundo ocupa o período de 1980 a 1984 e terá como transfondo a guerra entre Irán e Iraq a metade do oitenta, o terceiro álbum relata o período en que emigra a Austria de 1984 a 1989 e o cuarto e último presentará o seu regreso a Irán, unha época en que realiza os seus estudos de belas artes.

EL ARTE DE NO DECIR LA VERDAD

Ao longo de 33 historias exemplares, Adam Soboczynski demostra que a arte do fingimiento, que xogaba un papel esencial na vida cortesá, experimenta un novo auxe na era capitalista. Nesta vida, que define como un campo minado no que o amor é o máis belo dos enganos, non hai que ser auténtico, senón finxir para parecelo. Non en balde salpican o texto as citas de ilustres moralistas como Gracián, A Rochefoucauld ou Baltasar de Castiglione. Un tipo casado que liga nunha festa, un empregado que se busca a ruína por responder impulsivamente a un correo electrónico, un escritor fracasado, unha moza historiadora da arte que pasa un fin de semana nunha illa remota, un perruqueiro que celebra entre amigos a inauguración do seu novo negocio ou unha maquetista dunha revista de moda con problemas cos homes, son só algúns dos personaxes que ilustran un auténtico catálogo de situacións que poderiamos protagonizar calquera de nós. Hilarante, ameno e agudo, pero á vez profundo, brillante e provocativo, corresponde ao lector decidir se se toma este texto inclasificable como un retrato crítico da nosa sociedade ou como un peculiar manual de instrucións para triunfar nela.

CARTA DE UNA DESCONOCIDA

O tema central é sen dúbida o amor. Un amor sen límites, sen tempo, sen sequera apenas sustento lóxico. O amor eterno e enfermizo dunha nena que crece e envellece alimentada por unha esperanza vacua, por unha dor paulatina.

Cando os veciños de en fronte múdanse e un novo inquilino chega para ocupar o seu lugar, a nena, protagonista do relato, namórase del como nunca antes fíxoo de ninguén, tola e incondicionalmente. Non é de estrañar: aínda que bastante máis maior que ela, el é un escritor novo e atractivo, rico, educado e culto. Xa desde o primeiro cruzamento de miradas, a rapariga sente, sabe, que o seu amor por el será para sempre, aínda e cando aínda descoñece o significado de tan grande sentimento.

Con todo, este amor haberá de ser sempre solitario e segredo. Só despois de moitos, demasiados anos, sendo xa unha muller adulta e a propósito de estar a un suspiro da morte, a protagonista verase capaz de declararlle ao seu amado os sentimentos que desde sempre lle profesou e como estes lle condicionaron a vida. Para iso, escríbelle unha extensa carta chea de recordos perennes, soños incumpridos e, a pesar de todo, tenrura. Carta dunha descoñecida é iso: unha carta sen remitente onde unha muller explícalle ao seu amado segredo (e a nós, lectores) toda a súa vida

EL NIÑO PERDIDO

A acción sucede en 1904, na época da Exposición Universal celebrada en Saint Louis. A familia Wolfe trasladouse desde Asheville e abriu aquí un pequeno aloxamento para os veciños da súa afastada cidade natal que visitan a Exposición. Grover Wolfe, o neno ao que se refire o título, ten só doce anos, pero, segundo din todos os que o coñecen, unha sensibilidade e unha madurez extraordinarias? A novela conta, en catro tempos, con catro voces distintas moi ben diferenciadas e en catro longos capítulos distintos, a procura do ?neno perdido?, do irmán morto. A novela escríbea, precisamente, o irmán do mozo, o seu irmán menor exac-tamente, o gran Thomas Wolfe, un dos autores crave da primeira metade do século XX. Co pano de fondo desa América provinciana que aínda hoxe nos fascina, é unha novela bellísima, perfecta na súa estrutura e inigualable na súa poder de evocación.

EXCURSIÓN A MADRID

Dende hoxe ata o 3 de marzo o alumnado de 4º ESO e 1º Bacharelato realizan unha viaxe Cultural a Madrid. Visitarán: Teatro Karpas, A Gran Vía e Praza Maior, Palacio Real, Museo do Prado, Reina Sofía, Parque do Retiro, Parque de Atraccións e musical do Rey León

LA DELICADEZA

Nathalie é unha muller afortunada. Felizmente casada con François, pasa os días rodeada de risas e libros. Un día a pena chama á súa porta: François morre inesperadamente. Nathalie languidece entón entre as paredes da súa casa e envórcase na ofi cina. Pero xusto cando deixou de crer na maxia da vida, esta volve sorprendela e revelarse na súa forma máis marabillosa.