A súa privilexiada posición aseguroulles no seu tempo e para a posteridade a máis favorable estampa. Pero non ían ser capaces de ocultar a súa verdadeira natureza. Nos pícaros Borbóns. De Felipe V a Alfonso XIII, reflíctese o profundo desacordo entre a realidade dunhas vidas e a imaxe que sobre elas se difundiu desde as máis altas esferas. Por estas páxinas desfilan a covardía persoal Carlos III, o Mellor alcalde de Madrid, a profunda vileza de Fernando VII, a ambigüidade sexual de Carlos IV, os segredos a voces da alcoba de Isabel II, os escuros negocios de Francisco de Agarrades e a descoñecida mezquindad de María Cristina de Habsburgo. Pero tamén están a rectitud constitucional de Alfonso XII, os intereses culturais de María Luisa de Parma e a gran capacidade para elixir homes de goberno que tiveron monarcas tan menosprezados como Felipe V e Fernando VIN. Pícaros en todos os sentidos, xogadores con vantaxe que souberon gozar ao máximo do excepcional das súas orixes, os Borbóns españois constitúen un conxunto humano realmente fascinante, capaz de cegar ou irritar segundo os casos, pero que en ningún momento pode deixar indiferente ao lector.
No hay comentarios:
Publicar un comentario